Oom Jean

Vorig jaar belde ik eens naar uitgeverij Prometheus. De hoofdredacteur wilde ik spreken, de telefoniste verbond me door.
‘Dag Jean,’ begroette hij.
‘Sorry, ik ben het maar, Mark Schalekamp.’

Jean Schalekamp, een neef van mijn vader, dus mijn oud-oom. Of zo. Schrijver in ieder geval, goed voor zo’n 20 eigen boeken, waarvan Dolle Trams, uit ’64, het bekendste is en 80 vertalingen, uit het Frans en Spaans. Op z’n 18^de ontvluchtte hij gereformeerd Holland, maakte een uitgebreide tussenstop in Parijs, veranderde van Johannes in Jean en belandde op Mallorca. Daar woont hij nu al 50 jaar, in een oude boerderij midden op het eiland, samen met tante Muriël, die schildert.

Ik had oom Jean alleen maar in de boekenkast van mijn ouders gezien, nooit in het echt, dus ging ik ‘m opzoeken voor de lunch – kleine moeite: Mallorca ligt naast Ibiza.

‘Kijk eens hoe hard die man rijdt, wat een engerd zeg!’ Tante Muriël zit op een kussentje en kijkt dan nog maar ternauwernood over het stuur. Ze haalden me op van het vliegveld, de schatten.
‘Ik heb ooit nog een boek gemaakt over Mallorca, samen met Cas Oorthuys,’ zegt oom Jean vanaf de achterbank.
‘Met wie?’
‘Dat was een beroemde fotograaf, in de jaren ’60.’
Ik ken ‘m niet, maar dat ligt aan mij.
‘Mark, kunnen we terug naar de rechterbaan?’ vraagt tante Muriël. Ze wacht mijn antwoord niet af en een Audi A6 moet vol in de remmen.
Collega Cees Nooteboom wipte wel eens over van Menorca en ook dichter Bert Schierbeek was graag gezien, net zoals vele andere kunstbroeders, Spaans, Italiaans, allemaal even dorstig, nee, dat was me wat op het eiland, ergens in de vorige eeuw.
Ik geef een ruk aan het stuur en red het leven van een man op een scooter.
Tante Muriël is daar niet van onder de indruk. ‘Kijk eens, wat een mooie kerk op die berg,’ zegt ze. Hun Renault 4 heeft meer schrammen, butsen en deuken dan het gezicht van een pokdalige puber.

De lunch was lekker, de terugrit hachelijk en om 6 uur sta ik weer op het vliegveld. Wat mooi om hem nu eindelijk eens ontmoet te hebben, oom Jean Schalekamp, de bekendste schrijver in de familie – nog even.